‘Muziek was mijn redding’

Muziek is liefde en emotie. Muziek geeft levensadem. Martin Rovers over muziek horen praten, is bijna als poëzie. Muziek loopt dan ook als rode draad door zijn leven.

Toen Martin in 2014 in een aanleunwoning van Van Neynsel De Taling kwam wonen, was hij daar al lang geen onbekende meer. Een broer woonde er, en hij trad er vele malen op met de diverse koren waar hij dirigent van is. “Ik had een enorme klik met Marjan Verreit, hoofd activiteiten. Zij vroeg me of het niet leuk zou zijn een Talingkoor op te richten. Daar hoefde ik niet lang over na te denken.”

Paasviering

Martin is sinds de oprichting dirigent van het Talingkoor, dat een 20-tal leden heeft (“en nieuwe leden zijn altijd welkom”). Een aantal keer per jaar treedt het gezelschap op. Afgelopen Pasen bijvoorbeeld nog, bijgestaan door diverse muzikanten voor wie Martin de arrangementen schreef. “Het Atrium zat bomvol. Dan ben ik hartstikke trots en blij.”

Tweestemmig

Het Talingkoor zingt tweestemmig. Meezingers, maar ook semi-klassieke luisterliedjes. “Samen met het bestuur bepaal ik het repertoire. En ik mag rekenen op Gieneke Ruijters, die ons op piano en accordeon begeleidt.” Het koor treedt overigens ook op in andere Van Neynsel-locaties. En elke dinsdagavond wordt fanatiek gerepeteerd. Wat is eigenlijk leuker: zelf zingen of dirigeren? Over dat antwoord hoeft Martin niet lang na te denken. “Zelf de baspartij zingen. Maar ook het dirigeren is bijzonder hoor. Elke week met een groep bewoners muziek maken en de lat hoger proberen te leggen.” Voor Martin is muziek zijn lust en zijn leven. Hij zong bij het Koninklijk ’s-Hertogenbosch Mannenkoor, is nog altijd lid van het koor van de Edith Stein Parochie in Vught en speelt “hier en daar” op piano.

Tweede Wereldoorlog

Martin groeide met 5 broers op in een zeer muzikaal gezin. De Tweede Wereldoorlog maakte grote indruk op het jonge mannetje dat hij toen was, niet in de minste plaats omdat zijn oudere broer Harrie op 22-jarige overleed tijdens een granaatregen. “Hij ligt nog altijd begraven tegenover ons huis van toen, samen met een vriend die ook omkwam. En elk jaar op hun sterfdag – 27 oktober – houden we daar een herdenking. Ook dit najaar, als het 75 jaar geleden is. Inmiddels ben ik nog de enige van ons gezin die leeft. Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen je moet afstaan. Dat is moeilijk hoor.”

Muziek in de St. Jan

Muziek leerde Martin ook kennen in de kerk. “Mijn eerste koorervaring was bij het schola cantorum. Daar leerde ik noten lezen. Mijn hele leven heb ik bij kerkkoren gezongen. Zingen is mijn lust en mijn leven. Het verruimt je geest. Het was ook mijn redding. Toen mijn vrouw 17 jaar geleden onverwachts overleed, stortte mijn wereld in. Vrienden uit de koren en orkesten waar ik lid van was, hebben me letterlijk en figuurlijk uit huis gehaald en weer naar de repetities gehaald. Zo heb ik het leven weer kunnen oppakken.”

Matthäus-Passion

Erbarme dich uit de Matthäus-Passion van Johann Sebastian Bach is Martins favoriete muziekstuk. “Dat notenbeeld van Bach; hoe is het mogelijk dat iemand dat heeft kunnen maken?! Een wereldstuk en meesterwerk is het. Ik ben ook heel blij dat de jeugd het passieverhaal weer een beetje oppakt, kijk maar naar het populaire The Passion elk jaar op televisie.”